Wajongers uit de sociale werkplek

Dinsdagochtend vond er een protest-actie plaats bij de sociale werkplaats in Diemen. Minister Donner (SZW) is bezig met een nieuwe Wajong-wet. Wajongers (jongeren die voor hun 18de levensjaar tot hun 65st arbeidsongeschikt worden verklaard en hiervoor een uitkering ontvangen) moeten door middel van deze wet doorstromen naar een reguliere baan. Van de Wajongers werkt slechts 9% in een “normaal” bedrijf. Van de overige Wajongers werkt ca. 17% in een sociale werkplaats. De rest (74%) werkt niet.

Het Ministerie van Sociale Zaken is van mening dat veel jongeren met extra begeleiding van het UWV door kunnen stromen naar een (parttime) betaalde baan. Deze jongeren zijn nu werkzaam binnen de sociale werkplaats.

De reden voor dit wetvoorstel is het feit dat het aantal Wajongers snel stijgt. Per maand komen er ongeveer 1000 Wajongers bij. Een groot deel stroomt rechtstreeks vanaf de middelbare school de Wajong in. Ongeveer 180.000 Nederlanders zijn al vanaf hun 18de levenslang arbeidsongeschikt verklaard. Als er niks aan gedaan wordt, zullen in 2040 wel 500.000 Nederlanders in de Wajong zitten. De Wajong kan het nieuwe WAO- drama worden. De meeste werkgevers zitten nu eenmaal niet te wachten op probleemjongeren.

Maar zijn dit wel probleemjongeren? Moeten wij als maatschappij niet opkomen voor iedereen zonder er gelijk een sticker als “probleem” op te plakken? Als we grote bedrijven verplichten om per 100 werknemers 1 jongere met problemen tegen vergoeding op te nemen binnen het bedrijf, kunnen we het misschien wel oplossen. Als zij hier niet aan voldoen, kunnen zij een boete opgelegd krijgen van bijvoorbeeld eenmaal het minimumloon. Op deze manier komen deze jongeren aan het werk en dragen zij hun steentje bij aan de maatschappij. Zonder sociale werkplek eindigen deze jongeren thuis op de bank, is dat wat wij willen?

Of de protestactie nog iets heeft opgeleverd is helaas nog niet bekend.
Bron: De Volkskrant 18 maart 2009
door Yvonne Hoffs